LUTO 1918-2001

Leert Uw Tegenstander Overwinnen (LUTO)

Allereerste LUTO team

Op 10 februari 1918 opgericht door Theo Baart (18jr), Gerrit Roepel (13jr) en Frits Tjepkema (17jr), leden van de Westerspeeltuin aan het J.J. Cremerplein. Zij kregen ruzie met het Amsterdams Speeltuin Verbond en liepen eruit. Wel wilden zij blijven korfballen, daarom werd op de avond van de 10e februari op een zolderkamer aan de J. van Lennepkade de vereniging LUTO opgericht. Een begin van een zwervend bestaan door Amsterdam.

1918 – 1945

Het eerste veld in 1918 was, voor 2 uur speeltijd!, aan het Parkschouwburgterrein, de club bestond toen uit 65 leden die zelf de palen en voetstukken vervaardigden. Daarna naar de Hamerstraat.
Op 4 mei 1920 verschijnt het 1e nummer van de LUTO Bazuin.
Daarna naar de Fazantenweg (1921) waar in de winter werd gespeeld; zomers werd er gespeeld op het IJsclubterrein op het Museumplein.
In 1922 volgt een verhuizing naar het 3e veld aan de Amstelveenseweg en de bondswedstrijden werden gespeeld aan de Zuidelijke Wandelweg.1918
Eind jaren 20 vertrokken we naar ons 4e veld aan de Balboastraat (alwaar een veld werd gedeeld met Rohda). Het aantal leden was in 1927 uitgegroeid tot 100.

Kampioenschappen in deze periode:
1918/1919 LUTO 1 kampioen 2e klasse A.K.B.
1919/1920 LUTO I kampioen 1e klasse A.K.B.
1928/1929 LUTO I kampioen 3e klasse N.K.B.
1936 promotie voor het 1e team naar de 1e klasse.

Tijdens de oorlog was een stuk grond naast de Markthallen de verblijfplaats voor LUTO, Blauw Wit en Westerkwartier

landskampioen 64-651946 – 1970

Na de oorlog naar het 5e veld aan het Olympiaplein alwaar LUTO de grootste groei doormaakt. De periode 46-58 is een worsteling geweest om vaste voet te krijgen in de eerste klasse Noord-Holland. Er bestond nog geen hoofdklasse en de vijf eerste klassen vormden een zeer brede korfbaltop. Grote concurrenten waren Swift, S.V.K., Allen Weerbaar, Koog Zaandijk, Oosterkwartier, D.E.D. en D.T.V., maar grootste voldoening waren de puntjes die behaald werden tegen grootmachten Blauw Wit, Westerkwartier of Rohda. 15 jaar lang is met een kleine vaste kern aan spelers gezwoegd om LUTO een vaste plaats in de hoogste klasse te bezorgen. In die tijd werd Rinus Munnikes een korfbalidool.

Met 14 twaalftallen werd het veld te klein en zodoende volgde de verhuizing in 1961 naar het 6e veld aan De Boelelaan. In die tijd was LUTO met ruim 300 leden een van de grootste verenigingen van het land. Met oudpapier acties e.d. werd bouw van het clubhuis ’t Praethuys mogelijk.

In het seizoen 63/64 werd in de micro het eerste landskampioenschap binnen gehaald.
In juni 1965 werd LUTO, na een tot op het laatst spannende race tussen Rohda, Ons Eibernest, Westerkwartier en Blauw Wit, voor het eerst op het veld landskampioen van Nederland. Dit onder leiding van trainer/coach Ad de Jong en met o.a. spelers als Rinus Munnikes, Jet Bouquet, Betty van Os en de jonge Wil Reuter in de gelederen (zie foto).

reuter1970 – 1980

Senioren 1 behaalde op het veld twee kampioenschappen nl. in 71/72 en 75/76, voorts een 2e, twee 3e, vier 5e en een 6e plaats. In de micro werd door Senioren 1 in 73/74 het landskampioenschap behaald en in 76/77 afdelingskampioen.

LUTO was in deze jaren een vrij bescheiden vereniging die meestal in de middenmoot van de hoogste afdeling eindigde. Jan van de Bol heeft in deze periode als coach een belangrijke bijdrage aan de professionele ontwikkeling van LUTO geleverd. Hij durfde het aan om enige zeer jeugdige talentvolle dames, Rens Munnikes, Betty Schenk, Trudy v.d. Berg en Olga Wolfs op te nemen in het eerste team wat in de korfbalwereld opzien baarde. Het behalen van enige kampioenschappen en het meetellen aan de top was het gevolg.

LUTO leverde in de jaren 60 en 70 veel spelers/sters in vertegenwoordigende teams: Rinus Munnikes, Ger Challa, Wil Reuter (zie foto), Joop Klomp, Betty van Os, Jetty Bouquet, Emmy Gildemeester, Trudy v.d. Berg, Olga Wolfs, Frits Bruijntjes, Rini Keereweer, Annie de Niet, Henny de Wijs, Rens Munnikes.

80-901980 – 2000

De jaren 80/90 waren jaren van ups en downs. Na een terugval naar de 2e klasse wordt onder leiding van Tom van Rhee (zie foto) de weg omhoog weer gevonden. In 1988 leidt dit opnieuw tot promotie naar de hoofdklasse op het veld. Onder leiding van Wim Bakker en met spelers als Harry Nolthuis en Peter Schallenberg wordt vervolgens ook in de zaal weer de hoofdklasse gehaald.

96/97 veldkampioen en de daarbij behorende promotie naar de overgangsklasse.
97/98 degradatie naar de 1e klasse in de zaal.

2000 – 2001

In verband met ontwikkeling van Zuidas in Amsterdam moest LUTO het veld aan de De Boelelaan gaan verlaten. Aangezien er op dat moment vrijwel geen jeugd meer was, is actief op zoek gegaan naar mogelijke fusiepartners. In 2001 viel de beslissing tot een fusie met BFC en SVK/Groen-Wit en een daarmee samenhangende verhuizing naar de Van Heenvlietlaan alwaar nu gekorfbald wordt onder de naam S.V. Triaz.